Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

μήπως και καταλάβω

photo by σ.μ.

Δεν είναι ότι δε θέλω να μάθω την αλήθεια,
να τα ξεκαθαρίσω προσπαθώ
μήπως και
καταλάβω
μαριονέτα αν
του κόσμου του δικού μου είμαι
τι κι αν κοπεί η κλωστή- νομίζω δε με νοιάζει
ποιος θα ζητά μια μαριονέτα δίχως οδηγό?
κλόουν?
Πώς να γίνω κλόουν –
Ναι , μελαγχολία και πονοκέφαλο. Και οι κλόουν και οι απόψεις τους. Μου προκαλούν μελαγχολία και πονοκέφαλο – αυτό
Όχι φόβο . Πονοκέφαλο.
Δεν είναι ότι δε θέλω να μάθω την αλήθεια.
Να τρέξω προσπαθώ
αλλά στα όνειρα δεν μπορώ να τρέξω
και με φτάνει πάντα κάτι.
Και προσπαθώ – να ελιχθώ
μήπως και
καταλάβω
ακροβάτης αν
του τσίρκου του δικού μου είμαι
Ψηλά?
Θα σκαρφαλώσω ναι.
Δεν κοιτάζω κάτω.
Ναι , μελαγχολία και πονοκέφαλο, τα είπαμε.
Κάποια απογεύματα έχουν γεύση – πως λέμε μυρωδιά – φρεσκοτυπωμένου χαρτιου
σα να ‘ναι κυριακάτικα πρωινά
Κάποιοι άνθρωποι έχουν μυρωδιά – πως λέμε γεύση – κρέμας με κανέλα από την εποχή των λιγοστών αναμνήσεων
Πρόσωπα οικεία που υποκρίνονται τα ανοίκεια
στη σκάλα ενός αεροπλάνου
ότι τάχα δεν έπαιξαν στον ίδιο θίασο
Και προσπαθώ - αν και δυσκολεύομαι – να κοιτάζω ευθεία
μήπως και
καταλάβω
σημείο  αν
του κύκλου του δικού μου είμαι
Ευθεία, ναι , στη εφαπτόμενη –
για να μη μπερδεύομαι
με τα ανοίκεια
πρώην οικεία βήματα.
Κι η εφαπτόμενη;
Διέξοδος
από του κύκλου τη συνήθεια
Κάποιες λέξεις έχουν την έλξη – πως λέμε δύναμη-  γκρεμού απότομου στου νου τα άδυτα
Κάποιες εικόνες έχουν τη δύναμη- πως λέμε έλξη – σκάλας φωτεινής ατέρμονα ανοδικά κυλιόμενης
Αν ανέβεις πρόσεχε-
Το διάβασα αυτό που σου λέω – δεν το σκέφτηκα : 
 «Αν δε σηκώσεις τα μάτια, θα νομίζεις ότι είσαι στο πιο ψηλό σημείο»

Σ.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου